چرا داعش به حماس سنی کمک نمی کند؟

فیلمی را اتفاقی دیدم که بسیار جالب بود! این فیلم بخشی از سخنان  یکی از حامیان اصلی داعش و تکفیری های مصر به نام طلعت زهران است

وی در فیلمی که اخیر منتشر شده است عنوان کرده مردم غزه شیعه هستند و به همین دلیل نباید به آنها کمک کرد. وی اظهار داشت اسراییل با هماهنگی حماس فلسطین را می زند!!!

این غزه ای   ها و حماسی شده اند چوب دوسر طلا، از این طرف بین شیعیان و در ایران

 می گویند اینها ناصبی اند از آن طرف می گویند اینها رافضی اند و شیعه!

 ... یا للعجب!

دشمن برای هر گروه مذهبی برنامه ای جداگانه دارد تا نتوانیم بر سر مساله فلسطین و مبارزه با اسرائیل دور هم جمع بشویم و همچنان امت پاره پاره باشیم و دشمنان واحد!

فیلم را می توانید از این لینک دانلود کنید

بازی انگلیسی

جام جهانی 1982 : حمله رژیم صهیونیستی به اسرائیل

جام ملت های اروپا 1992: قتل عام مردم بوسنی توسط صرب ها

جام جهانی 2006: جنگ 33 روزه و حمله اسرائیل به لبنان

جام جهانی 2010: محاصره غزه و حمله به کاروان آزادی غزه

جام جهانی 2014: حمله تروریست های داعش به عراق

این بازی یک بازی انگلیسی است...

ظرفیت!

​

در نگاه اول برداشت ما از این تصویر، شاید پخش برگه های تبلیغات یک پیتزا فروشی باشد. شاید تعجب آور باشد که بدانیم این شخص یک استاد دانشگاه ست. که روزگاری سفیر ایران در فیلیپین بوده و همچنین ریاست اداره سازمان های بین المللی وزارت خارجه را بر عهده داشته.

اما این -در اینجا- مهم نیست،حتی اینکه او اولین کسی است که توافق نامه ژنو را به زبان فارسی ترجمه کرد و باعث شد همگان بدانند که واقعا چه اتفاقی افتاده است هم در اینجا مهم نیست.

 این شخص پیشتاز ترین منتقد توافقنامه های هسته ای ایران در یک سال گذشته بوده است. راستش را بخواهید این هم -اینجا- مهم نیست.

مهمترین نکته این است که این-تنها- تصویر یک انقلابی نیست بلکه انقلاب یک تصویر است. به تصویر کشیدن یک انقلابی که به جای نشستن پشت میز، به کف خیابان آمده و خود، مکتوب حرفهایش را بین مردم تقسیم می کند و این، خود، به تنهایی، یک انقلاب ایجاد می کند.

این عکس مردی را به تصویر می کشد که همین هفته دادگاهش است، به جرم نقد.

او یک انقلابی تمام عیار است. گفتم ... نه به خاطر منتقد بودنش...بل به این خاطر که تریبونش خیابان است. درست کف خیابان.

این تصویر خاطره انقلابیون بزرگ قرن بیستم را، که در سراسر جهان، به جای خزیدن پشت میزها، شال و کلاه پوشیدند و پا به پای مردم به خیابان ها ریختند، زنده می کند. کافی بود این تصویر متعلق به موافقین توافقنامه ژنو باشد، آنگاه، اگر عکس روی جلد تایمز نمی شد، حداقل میلیون ها بار در سراسر جهان انتشار می یافت.

هر جنبشی- اگر می خواهد فراگیر شود- راهی ندارد جز اینکه به خیابانها برگردد. والا یا مردابی خواهد شد که اولین قربانی اش خودش خواهد بود یا هم پس از چندی به آرامی به آغوش لیبرالیسم خواهد خزید.

 جریان شبهه روشنفکری ایران، ذاتا، قابلیت آمدن به خیابانها و ارتباط موثر با بدنه جامعه را ندارد و به خوبی می داند که این نقطه قوت جریان انقلابی است. به همین جهت این جریان برای جمع کردن انقلاب از خیابانها یک اسم رمز دارد:«پوپولیسم». 

پوپولیسم، ناسزای مؤدبانه لیبرالیستها، برای جلوگیری از رشد آگاهی های اجتماعی در توده هاست.

توضیح لازم: نامش را ننوشتم چون در این مطلب واقعا مهم نبود...مهم کاری است که او در این لحظه از تاریخ می کند. درود بر سعید زیباکلام به خاطر خلق این لحظه.

گوش های نایاب

گاهی حرفی برای گفتن نیست... یعنی فکر می کنی نباید حرفی زد... حرف هایت تلمبار می شود درون سینه ات... می شود بغض... می شود عقده... گاهی هم حرف هایت را باید جمع کنی... حرف هایت را باید جمع کنی در یک کلمه...

گاهی حرف هست... زیاد هم هست... اما فکر می کنی گوش محرمی برای شنیدنش نیست...

حال این روزهای من چیزی است بین این حرف ها... حرف های عقده شده در گلو و گوش های نایاب...

کربلا کربلا ما داریم میاییم

حلالم کنید... همین.
اگر سیم کارتم آنتن داد از آنجا پست میگذارم و گرنه هیچ...

مرقوم...

دوستانی که حوصله ندارن فقط پی نوشت ها رو بخونن!
------------------------------------------------------------------------
متن نامه رئیس محترم جمهور و پاسخ رهبر معظم انقلاب اسلامی به این شرح است:

بسم‌ الله الرحمن الرحیم
محضر مبارک رهبر معظم انقلاب اسلامی
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای دامت برکاته
باسلام و تحیات وافره،
خدای بزرگ را سپاس می‌گویم که در نخستین ماه‌های شروع کار دولت تدبیر و امید، فرزندان انقلابی شما توانستند در مذاکراتی دشوار و پیچیده، حقانیت ملت ایران در فعالیت‌های هسته‌ای را در صحنه بین‌المللی اثبات کنند و گام نخست را به گونه‌ای پیش برند که حقوق هسته‌ای و حق غنی‌سازی ملت ایران مورد اذعان قدرتهای جهانی که سالها سعی بر انکار آن داشتند قرار گیرد و راه برای گام‌های بلند بعدی در حراست از پیشرفت‌های فنی و اقتصادی کشور گشوده شود.
توفیق در این مذاکرات نشان داد که می‌توان با رعایت همه اصول و خطوط قرمز نظام، با ارائه منطقی و مستدلِ مواضع ملت ایران و اتمام حجت برای افکار عمومی جهان، قدرتهای بزرگ را نیز به احترام به حقوق ملت ایران فراخواند و گام‌های بعدی را نیز در مسیر حل و فصل نهایی اختلافات با استحکام برداشت.
بی‌شک این موفقیت، حاصل عنایات حق و رهنمودهای رهبری عالیقدر نظام و حمایت بی‌دریغ ملت ایران بوده است و توفیق نهایی نیز دراین مسیر در گرو تداوم ارشادات جنابعالی و حمایت و یاری مردم شریف و صبور ایران خواهد بود.
دستاوردهای قطعی این توافق اولیه، به رسمیت شناخته‌شدن حقوق هسته‌ای ایران و حراست از دستاوردهای هسته‌ای فرزندان این مرز و بوم بوده است و در کنار آن با توقف روند تحریم‌های ظالمانه ، بخشی از فشارهای غیرقانونی در تحریم‌های یک‌جانبه برداشته و فروپاشی سازمان تحریم آغاز شده است. درنتیجه این ابتکار ایران اسلامی و استقامت ملت بزرگ ایران، قدرتهای بزرگ به این نتیجه رسیدند که تحریم و فشار، راه به جایی نخواهد برد و همان‌گونه که ایران از آغاز اعلام کرده بود، برای کسب توافق، راهی جز احترام متقابل و مذاکره عزتمندانه وجود ندارد، موضوعی که متأسفانه طرف مقابل با تأخیر به درک آن رسید. بی‌تردید حصول این توافق، به نفع همه کشورهای منطقه و صلح و پیشرفت جهانی در راستای رویکرد برد-برد خواهد بود.
اینجانب با تبریک این توفیق الهی به حضور رهبری معظم انقلاب، از هدایت و حمایت جنابعالی سپاسگزارم و با تقدیر و تشکر از پشتیبانی‌های بی‌شائبه ملت بزرگ ایران و گرامیداشت یاد شهیدان هسته‌ای، عهد خالصانه این دولت را در خدمت به این ملت قدرشناس تجدید می‌کنم و استمرار دعای خیر جنابعالی و آحاد ملت را مسئلت دارم.
حسن روحانی
۳/آذر/۹۲

بسمه تعالی
جناب آقای رئیس‌جمهور
دستیابی به آنچه مرقوم داشته‌اید در خور تقدیر و تشکر از هیئت مذاکرات هسته‌ئی و دیگر دست‌اندرکاران است و میتواند پایه‌ی اقدامات هوشمندانه‌ی بعدی قرار گیرد. بی‌شک فضل الهی و دعا و پشتیبانی ملت ایران عامل این موفقیت بوده و در آینده نیز خواهد بود ان‌شاء الله. ایستادگی در برابر زیاده‌خواهیها همواره باید شاخص خطّ مستقیم حرکت مسئولان این بخش باشد، و چنین خواهد بود ان‌شاء الله.
سیّد علی خامنه‌ای
۳/آذر/۹۲



----------------
پ/ن:
1- احتمالاً ما درک درستی از معنای واژه "حق" و تفاوتش با معنای واژه "برنامه" نداریم.!
2- آنچه مرقوم داشته‌اید
3- #دولت_راستگویان  

قدرت های بزرگ

وقتی رئیس جمهور ما میگه ما با دولت های بزرگ و قوی  به توافق رسیدیم... به نظرم بزرگترین احجاف در حق ملت ایرانه...
آقای پناهیان تعریف میکرد که:
سید احمد خدا بیامرز تعریف میکرد یه بار با امام (ره) داشتیم پیاده روی عصرانه رو میرفتیم و درباره مسائل سیاسی صحیت میکردیم و من گفتم ابرقدرت ها تو دنیا اینجوری فکر میکنن. امام گفت ابر قدرت ها کین؟ گفتم آمریکا و انگلیس و آلمان و شوری و... امام گفت چرا ایرانو نگفتی؟ گفتم آقا خودمونیم ما که... امام فرمود نه! بگو! ایران رو هم بگو من گفتم بله... ایران هم جزو ابرقدرت هاست و... که امام فرمودن دیدی همه ابرقدرت ها اینجوری که میگی نیستن؟ ایران اینجوری فکر نمی کنه...

آخرالامر زسودای غمت...

ﮐﻮﺗﺎﻩ ﮐﻦ ﮐﻼ‌ﻡ ... ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺑﻘﯿﻪ ﺍﺵ
ﻣﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ... ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺑﻘﯿﻪ ﺍﺵ
ﺍﺯ ﺗﯿﺮﻫﺎﯼ ﺣﺮﻣﻠﻪ ﯾﮏ ﺗﯿﺮ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ
ﺁﻥ ﻫﻢ ﻧﺸﺪ ﺣﺮﺍﻡ ... ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺑﻘﯿﻪ ﺍﺵ
ﻫﺮ ﮐﺲ ﮐﻪ ﺯﺧﻤﯽ ﺍﺯ ﻋﻠﯽ ﻭ ﺫﻭﺍﻟﻔﻘﺎﺭ ﺩﺍﺷﺖ
ﺁﻣﺪ ﺑﻪ ﺍﻧﺘﻘﺎﻡ ... ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺑﻘﯿﻪ ﺍﺵ
ﺷﻤﺸﯿﺮﻫﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪ ﻭ ﻧﯿﺰﻩ ﻫﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪ
ﺳﻨﮓ ﻫﺎ ﺗﻤﺎﻡ... ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺑﻘﯿﻪ ﺍﺵ
ﮔﻮﯾﺎ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﺎﻭﺭ ﺯﯾﻨﺐ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ
ﺑﺮ ﺳﯿﻨﻪ ﯼ ﺍﻣﺎﻡ؟ ... ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺑﻘﯿﻪ ﺍﺵ
ﭘﯿﺮﺍﻫﻨﯽ ﮐﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﺎ ﮔﺮﯾﻪ ﺩﻭﺧﺘﻪ
ﺩﺭ ﺑﯿﻦ ﺍﺯﺩﺣﺎﻡ... ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺑﻘﯿﻪ ﺍﺵ
ﺭﺍﺣﺖ ﺷﺪ ﺍﺯ ﺣﺴﯿﻦ ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﺧﯿﺎﻟﺸﺎﻥ
ﺷﺪ ﻧﻮﺑﺖ ﺧﯿﺎﻡ....ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺑﻘﯿﻪ ﺍﺵ
ﺭﻭ ﮐﺮﺩ ﺩﺭ ﻣﺪﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﯾﺎ ﺍﯾﻬﺎﺍﻟﺮﺳﻮﻝ
ﯾﺎﻓﺎﻃﻤﻪ! ﺳﻼ‌ﻡ ... ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺑﻘﯿﻪ ﺍﺵ
ﺍﺯ ﻗﺘﻠﮕﺎﻩ ﺁﻣﺪﻩ ﺷﻤﺮ ﻭ ﺯ ﺩﺍﻣﻨﺶ
ﺧﻮﻥ ﻋﻠﯽ ﺍﻟﺪﻭﺍﻡ ... ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺑﻘﯿﻪ ﺍﺵ
ﺳﺮ ﺭﻓﺖ ﺁﻩ، ﺑﻌﺪ ﻫﻢ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﺭﻓﺖ،
ﮐﺎﺵﺍﺯ ﭘﯿﮑﺮ ﺍﻣﺎﻡ .......ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺑﻘﯿﻪ ﺍﺵ
ﺑﺮ ﺧﺎﮎ ﺧﻔﺘﻪ ﺍﯼ ﻭ ﻣﺮﺍ ﻣﯿﺒﺮﺩ ﻋﺪﻭ
ﻣﻦ ﻣﯿﺮﻭﻡ ﺑﻪ ﺷﺎﻡ ...ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺑﻘﯿﻪ ﺍﺵ
ﺩﻟﻮﺍﭘﺴﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺳﺮﺕ ﺭﻭﯼ ﻧﯿﺰﻩ ﻫﺎ
ﺍﺯ ﺳﻨﮓ ﭘﺸﺖ ﺑﺎﻡ ...ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺑﻘﯿﻪ ﺍﺵ
ﺩﻟﻮﺍﭘﺴﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﻭ ﺑﻬﺮ ﺩﺧﺘﺮﺕ
ﺩﺭ ﻣﺠﻠﺲ ﺣﺮﺍﻡ ...ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺑﻘﯿﻪ ﺍﺵ
ﺣﺎﻻ‌ ﻗﺮﺍﺭ ﻫﺴﺖ ﮐﺠﺎﻫﺎ ﺭﻭﺩ ﺳﺮﺵ
ﺍﺯ ﮐﻮﻓﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺷﺎﻡ ... ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺑﻘﯿﻪ ﺍﺵ
ﺗﻨﻬﺎ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺍﯼ ﮐﻨﻢ ﻭ ﺭﺩ ﺷﻮﻡ ﺍﺯ ﺁﻥ
ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﭘﺸﺖ ﺑﺎﻡ ... ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺑﻘﯿﻪ ﺍﺵ
ﻗﺼﻪ ﺑﻪ "ﺳﺮ" ﺭﺳﯿﺪ ﻭ ﺗﺎﺯﻩ ﺷﺮﻭﻉ ﺷﺪ
ﺷﻌﺮﻡ ﻧﺸﺪ ﺗﻤﺎﻡ ... ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺑﻘﯿﻪ ﺍﺵ
ﻣﺤﻤﺪﺭﺳﻮﻟﯽ



روضه این روزهای من این فایل صوتیه... لذتشو ببرید...
ابنجا

الرحیل...

 

اکنون بار دیگر بانگ الرحیل برخاسته است و همان فریاد در آسمان بلند تاریخ طنین‌انداز گشته است. و این بار راهیان کربلا، این راحلان قافله‌ی عشق، بدان لبیک گفته‌اند...
سفر عاشورای فکه...
دوستانی که تمایل دارند ایمیل بدهند... [e-mail]
فرزند دارها در اولویتند بعدش متاهلین...
ظرفیت محدود

چه کسی گفت و غلط گفت که تکبیر بس است

چه کسی گفت که زنجیر جنون در گسل است/ چه کسی گفت که آوازه غیرت کسل است

چه کسی گفت که میخانه فرو ریخته است/ باده دردکشان با هوس آمیخته است

چه کسی گفت چرا زخم و جراحت جوییم/ کربلا عرصه خون است، فراغت جوییم

حاصل راه دریغ است بیا برگردیم/ روبرو دشنه و تیغ است بیا برگردیم

چه کسی گفت و غلط گفت که تکبیر بس است/ اسب و میدان و بلا، نیزه و شمشیر بس است

چه کسی خواست که این حنجره را دار کشد/ پشت این پنجره‌ها خواست که دیوار کشد

چه کسی بال مرا بست که پرواز بس است/ سرب در حنجره‌ام ریخت که آواز بس است

چه کسی بال مرا چید و از آن پر گسترد/ عاقبت گفت و مرا راحت بستر گسترد

چه کسی گفت که فصل دگر و تازه رسید/ نوبت عافیت و شهوت و خمیازه رسید

چه کسی گفت نماز آینه عافیت است/ کاخ اگر هست نشان از طلب و معرفت است

سجده در مذهب ما با خطر تیر خوش است/ ذکر اگر هست همان از لب شمشیر خوش است

سجده در خون و بلا، ظهر و صلاتش خوشتر/ کاخ نه، خیمه اگر هست، در آتش خوشتر

چه کسی گفت و غلط گفت که بر می‌گردیم/ بت گرانند بگو باز تبر می‌گردیم

ما همانیم، غدیر آینه بیعت ماست/ بی‌کفن تیغ بدستیم، همین غیرت ماست

کم بگویید که دشمن قدر و فرزانه است/ اژدهایان دو سر مال شب و افسانه است

چشمتان گرچه به تدبیر نخفته است هنوز/ قصه‌گو آخر این قصه نگفته است هنوز...

شعر از حسین اسرافیلی