حافظه ی فراموشکار ما یا...

یعنی مخم سوت کشید وقتی دیدمش... الان فقط حسرت می خورم که چرا عکس ازش ننداختم... یعنی ما انقدر کم حافظه شده ایم؟ یا حافظه تصویری من خیلی قوی است؟ شاید چون آن موقع که برای اول بار و دوم بار دیدمش آنقدر روی مخم بود اینطور یادم مانده است؟

تبلیغات خانه ی کارگر را می گویم... آن بنر های 2در 3 ای را که عکس پیرمردی زحمتکش رویش است (که البته عکس دزدی است!!!) و با تیکی سبز رنگ نوشته است بوی جوی مولیان آید همی... و این حرف "ی" آخر همی را مثل تیکی سبز رنگ روی کل عکس ادامه داده است... (این بار اول بود) و بار دوم زمانی که تبلیغات رسمی نامزد های ریاست جمهوری آغاز شد دقیقا همین پوستر بود منتها این "ی" تبدیل شده بود به حرف آخر کلمه ی موسوی با آن رنگ سبز سیدی... که به خاطر هوش به خرج داده شده ی طراحش تحسینش کردم...

حالا دو حالت دارد... یا کسانی که مجوز این پوستر ها را داده اند نمی فهمند و یا عمدی درکار بوده است... والله العالم...

 

پ/ن:

 -در تأسی از دوست خوبم، برادرم دژاکام بنده هم لیستم را منتشر خواهم کرد... منتها الان اصلح هایم 19 نفر شده اند و بنابر این من به لطف خداوند در این دوره، با بررسی عملکرد و خروجی نامزدهایی که پیشتر نماینده بوده اند یا مسئولیتی داشته اند از همه فهرستهای اصولگرا و غیر اصولگرا و بخصوص در میان فهرست نامزدهای جبهه متحد و جبهه پایداری و بالاخص در میان نامزدهای جبهه پایداری ( که آنها را در مجموع نیروهای سالمتر، انقلابی تر و ولایی تری می دانما (نتخاب خواهم کرد و چون تأکید اکید دارم که حتماً نام 30 نفر را در برگه خود بنویسم، اگر احتمالاً تعداد کسانی که صلاحیتشان برای شخص خودم احراز نشده به این تعداد نرسد، از میان نامزدهای باقیمانده و در حقیقت از میان «بد» و «بدتر» ، بدها را انتخاب می کنم و در برگه خود می نویسم.

- این را هم ببینید و این یکی را هم کامل بخوانید.

- این روزنوشت را مدتی است در دستور نوشتن داشتم اما اختلالات کاری و اینترنتی اخیر باعث شد  نوشتن آن به تأخیر افتد...حیف