نگاهی به فیلم زندگی پی (پای)

به نظرم فیلم خوبی است! مخصوصا برای بالیوود. تصاویر فوق العاده از طبیعت، حیوانات، و همچنین اقیانوس بسیار جذاب است. اما آنچه به نظرم بسیار جای تامل دارد، این است که فیلم دارد یک حرف می زند:

1-      همه ادیان واحدند، مثل سکانسی که پای می گوید من یک مسیحی مسلمانم و البته بودایی. و صد البته یهودی هستم و الان کتاب مقدس یهود را تدریس می کنم. این یک نگاه است.

2-      نگاه دوم را می توان نگاهی مخالف دین دانست. این که اصلاً دین کارکرد اساسی ندارد. خدا همه کاره است و یکی است و دین ساخته ذهن بشر است برای ایجاد اختلاف؛ با نگاهی عقلانی میتوان به خدا رسید و نیازی به  پیامبر و دین نیست. مثل سکانس نهار خوردن خانوادگی و صحبت های پدر درباره دین و فاصله اش با تعقل (که البته فقط هجمه به اسلام است نه به ادیان دیگر – اشاره به عدد 1400 سال می کند-)

3-      پای پیامبری است الهی یا مصداقی از یک اومانیسم جدید است؟

4-      کانادایی: من داستان ببر را بیشتر دوست دارم

پای: چون درونش خدا است!!!