گوش های نایاب

گاهی حرفی برای گفتن نیست... یعنی فکر می کنی نباید حرفی زد... حرف هایت تلمبار می شود درون سینه ات... می شود بغض... می شود عقده... گاهی هم حرف هایت را باید جمع کنی... حرف هایت را باید جمع کنی در یک کلمه...

گاهی حرف هست... زیاد هم هست... اما فکر می کنی گوش محرمی برای شنیدنش نیست...

حال این روزهای من چیزی است بین این حرف ها... حرف های عقده شده در گلو و گوش های نایاب...