واو مباینت!

للحق

آقا کی گفته ما نمی جنگیم؟ ما تا آخر ایستاده ایم. تا زنده ایم رزمنده ایم. ما تا آخرین توانمان می جنگیم... جنگ ما آن روزی شروع می شود که آخرین تیرمان را شلیک کنیم... ما مرد جنگیم... جنگ...

این جملات واقعاً روح مرا به پرواز در می آورد اما...

توی کتاب ادبیات سال چندم بود یادم نیست اما داخل بیاموزیم نوشته بود "واو مباینت". و مثال های مختلفی زده بود مثل مسلمان و دروغ؟

 و این یکی دیگر از کاربرد های واو مباینت است: ما و جنگ؟؟؟

آقا چرا به خودمان دروغ بگوییم؟ ما مرد جنگیم؟ اگر هستیم پس اینجا چه می کنیم؟ نه، نه، این مطلب برای جنگ لبنان نیست، جنگ فلسطین هم به هکذا. عراق و افغانستان هم که هیچ... جنگ داخلی هم که به لطف برادران آمریکایی و انگلیسی نداریم کی گفته وهابیت دارد توی خوزستان تبلیغ می کند؟ کرد ها هم که مشکلی ندارند. سیستان هم که امن است... ما فقط دردمان این است که برادران آمریکایی و انگلیسی را اذیت می کنیم برادرانی که برای صلح بعد از 11 سپتامبر آمده اند و دارند ما را آزاد می کنند. اما چون ما نمی فهمیم مجبورند کمی زور به خرج دهند تا ما بفهمیم.

در همین راستا برادر عزیزمان پاپ (حفظة الله) به تازگی به دینمان توهین کردند تا بفهمیم که ما خشنیم و خشونت طلب و اگر چوبی که سرش ذغال دارد توی آستینمان می کنند و یا ناموسمان را از ازمان می گیرند و به آن تجاوز می کنند برای این است که بفهمیم برای جلو گیری از خشونت باید روشنفکر بود مثلاً می توانیم در مراسم عمامه گذاری روحانیون مثل مراسم تحلیف برادرعزیزمان پاپ (حفظة الله)  از یهودیان حمایت کنیم و یا اسم بچه هایمان را بوش و شارون بگذاریم تازه کاندولیزا هم اسم قشنگی است ها...

بابا جان چرا انقدر عصبی می شویم، چیزی نشده که انقدر شلوغش کرده اید، حالا طرف یه چیزی گفته، ما باید سعه صدر داشته باشیم، ما باید مثل پیامبرمان باشیم، رئوف و رحیم؛ چرا انقدر خشونت؟ ما در سال پیامبر هم نباید به پیامبر اقتدا کنیم؟ دست از خشونت برداریم، بیایید به هم لبخند بزنیم...  

آقا جان اسم مسلمان را از خودمان برداریم و برویم حال کنیم. ما و اعتراض؟