سوال از رئیس جمهور و اما و اگر ها...

اصل خبر از تابناک: در حالی که قرار است روز چهارشنبه، رئیس جمهور با حضور در مجلس، پاسخگوی پرسش‌های نمایندگان مردم باشد، خبرهای رسیده، حکایت از آن دارد که طراحان سؤال از رئیس‌جمهور، از ده پرسش مطرح خود، تنها سه سؤال خواهند پرسید و از هفت پرسش دیگر به احتمال قریب به یقین چشم‌پوشی خواهند کرد.

به گزارش «تابناک»، در روز‌های اخیر برخی از نمایندگان مجلس، در گفت‌وگو‌های گوناگون در این باره اظهار داشته‌اند که دلیل یازده روز خانه‌نشینی رئیس‌جمهور، نپرداختن اعتبارات مترو و اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها با شیب تند سه پرسش اصلی و اولویت‌دار مجلس است و هفت پرسش دیگر، در اولویت بعدی است.

بنا بر این گزارش، مکانیسم طرح سؤال هم این گونه است که سؤال کنندگان در پانزده دقیقه، پرسش‌های خود از رئیس‌جمهور را مطرح کرده و وی فرصت دارد در زمانی یک ساعته به آنها پاسخ دهد.

بنا بر آیین‌نامه کنونی، مجلس راهکاری برای برخورد با رئیس‌جمهور در صورت قانع شدن ندارد و رئیس‌جمهور چه نمایندگان را قانع کند و چه نکند، پس از یک ساعت سخنرانی، مجلس را ترک خواهد کرد.

هرچند نزدیک به یک سال است که سؤال از رئیس‌جمهور مطرح شده است و نمایندگان هم به ضعف آیین‌نامه‌های خود آگاهند، هیچ حرکتی برای اصلاح آیین‌نامه صورت نگرفته است. اکنون که زمان سؤال از رئیس‌جمهور مطرح شده، برخی از نمایندگان مدعی‌اند که چهارشنبه پرونده این مسأله برای همیشه بسته خواهد شد.

بدین ترتیب، اینگونه دریافت می‌شود، سؤال از رئیس‌جمهور نه یک فرایند یا همان روند، بلکه پروژه‌ای است که نتیجه آن چندان مهم نیست، بلکه پایان آن مهم است، چرا که پاسخ‌های رئیس‌جمهور نیز از هم اکنون مانند روز برای نمایندگان مشخص است!

در اینجا پرسش مهمی که مطرح می‌شود، این است که اگر نمایندگان مجلس در اصلاح و به روزرسانی آیین‌نامه‌ها و یا حتی کارهای کوچک مربوط به نمایندگی خود کوتاهی کنند، چه کسی باید از آنان بپرسد؟

همه ده پرسش نمایندگان از رئیس‌جمهور به شرح زیر است:

1 ـ چرا قانون تسهیلات ارزی برای متروی تهران و کلانشهرها و حمل و نقل عمومی سایر شهرها به رغم نیاز مبرم این شهرها به روان‌سازی ترافیک، به ویژه با آغاز هدفمندی یارانه‌ها و افزایش قیمت حامل‌های انرژی ابلاغ و اجرا نشده است؟
 
2 ـ بنا بر آمار ارایه شده از سوی برخی مسئولان اقتصادی نرخ رشد اقتصادی کشور در سال 89 نزدیک 4.5 درصد بوده است. اگر نرخ اعلام شده از سوی صندوق بین‌المللی پول را بپذیریم، نزدیک سه درصد بوده است، در حالی که بر پایه برنامه باید دست‌کم 8 درصد باشد. آیا این امر حاکی از ضعف مدیریت اقتصادی کشور نیست. همچنین با این نرخ رشد، آیا ممکن است یک میلیون و ششصد هزار شغل در کشور ایجاد شده باشد؟
 
3 ـ در اجرای قانون هدفمند سازی یارانه‌ها، سهم بخش تولید صنعتی و کشاورزی تا کنون به درستی پرداخت نشده و باعث گران شدن هزینه تولید کالا و محصول و آسیب دیدن بنگاه‌های اقتصادی شده است؛ چرا دولت مقید به اجرای قانون مصوب مجلس نیست؟
 
4 ـ مقاومت یازده روزه جنابعالی در مقابل حکم حکومتی رهبر بزرگ انقلاب اسلامی مبنی بر ابقای حجت‌الاسلام مصلحی، وزیر محترم اطلاعات چه توجیهی دارد؟
 
5 ـ این سخن جنابعالی که مجلس در رأس امور نیست چه هدفی را دنبال می‌کند؟
 
6 ـ وزیر ورزش و جوانان پس از پنج ماه از ابلاغ قانون تشکیل وزارت ورزش و جوانان با نامه‌ای غیرمعمول به مجلس معرفی شد. آیا این امر نوعی تلاش برای گریز از اجرای قانون نیست؟
 
7 ـ مبلغ هزار و پانصد ملیارد تومان بودجه ارتقای شاخص‌های فرهنگی کشور در قانون بودجه سال 1389 چگونه هزینه شده است؟
 
8 ـ چه ضرورتی بود که آقای منوچهر متکی، وزیر سابق امور خارجه در زمان مأموریت خود به سنگال عزل شود؛ به جای اینکه افزون بر تحقیر شخصیت ایشان، نظام جمهوری اسلامی ایران در سطح جهان آسیب ببیند؟
 
9 ـ چرا جنابعالی با علم به این که انتقاد از برخی مجریان قانون عفاف و حجاب در رسانه ملی، موجب کاهش اقتدار نظام در این حوزه و بدتر شدن وضع پوشش عمومی در جامعه خواهد شد، در برنامه زنده تلویزیونی با متهم کردن برخی مجریان این قانون، بر خلاف اجماع فقها بر وظیفه دولت اسلامی در آن مرتبه از امر به معروف و نهی از منکر ـ که نیازمند اعمال قانون است ـ با اعلام این مطلب که راهکار این مسأله منحصر به کار فرهنگی است، از دولت سلب مسئولیت کردید؟ پس از مخالفت گسترده مراجع تقلید، ائمه جمعه، علمای بلاد و نمایندگان مجلس با سخنان شما در مصاحبه زنده تلویزیونی بعد اعلام کردید که سخن من همان است که گفتم؛ این رفتار شما چگونه توجیه می‌شود؟
 
10 ـ چرا بر نظریه ترویج مکتب ایرانی به جای مکتب اسلام که توسط رئیس دفتر شما بیان شد، به رغم ضدیت با مبانی انقلاب اسلام و مخالفت قاطبه مراجع عظام تقلید و علمای بزرگ و دلسوزان نظام تأیید و بر آن تأکید کرده و باعث تنزل جایگاه انقلاب اسلامی و زنده شدن تعصبات قومی در میان مسلمانان و سوءاستفاده مخالفان وحدت اسلامی شدید؟ اصولاً چرا از گروه موسوم به جریان انحرافی به رغم هشدار و اعلام خطر علمای بزرگ اعلام برائت نمی‌کنید، بلکه از این افراد دفاع می‌کنید؟

پ/ن:

با کمی تامل درباره ی سوالات به این نتیجه می رسم که متاسفانه در این امر فقط بحث لج و لج بازی مطرح است و کسی به فکر حال مردم یا بهبود اوضاع نیست... چرا که با توجه به آئین نامه مجلس و روشن بودن پاسخ ها تنها میتوان بر این نکته تاکید داشت که "برخی" نمایندگان برای ایجاد وجهه برای خود یا تخریب طرف مقابل و یا عقده گشایی های شخصی و حزبی دست به این کار زده اند (باز هم می گویم برخی که البته شاید بشود گفت قریب به اتفاق). حال باید دید چه افرادی سوالات را و با چه لحنی خواهند پرسید و البته کدامشان در دور دوم انتخابات منتظر رای مردم اند...