عصیان

درباره بلاگ
عصیان

عصیان خیزشی است در مقابل تمام ناحقی ها و بی حقی ها... جایی برای گفتن حرفی حق؛ ولو تلخ و کوتاه ...

بایگانی
آخرین مطالب

۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «اقتصاد مقاومتی» ثبت شده است

۰۶ تیر ۹۲ ، ۱۲:۰۱

از رنجی که می بریم...

این روزها عجیب آشفته بازاری است... همه چیز دارد عوض میشود... همه دارند خودشان را برای دولت جدید آماده میکنند و هرکس به نوعی... اما اتفاقی که دارد می افند و اصلا اتفاق خوبی نیست شکل گرفتن و سرباز کردن عداوت ها و کینه ها نسبت به دولت نهم و دهم و از طرفی دیگر تبدیل دولت به قدیسی است که رجعت خواهد کرد...

افراط و تفریط همیشه همه ما را زمین می زند... متنفرم از این دو... چه آن هایی که احمدی نژاد را می کوبند و چه آنهایی که قدیسش می خوانند...

احمدی نژاد یک انسان بود مثل همه انسان ها... با همه خوبی ها و بدی هایش... با لجاجت ها و ساده گوئی هایش، با ادبیات عامیانه معلمی اش که گاهی سوتی های زیادی هم از آن در می آمد... احمدی نژاد یک "آدم" عادی بود... همین

باید انصاف به خرج داد... من معتقدم که دوری از انصاف هر همه ما را به لب پرتگاه بی اخلاقی هدایت می کند... (کما این که احمدی نژاد را هدایت کرد) این بهترین دلیل برای نوشتن این سطور در این روزهاست... 



این روز ها کسی به رئیس دستگاه قضا ایراد نمی گیرد که دولت را بی قانون می خواند و بچه (آملی لاریجانی: تصمیم رییس جمهور برای بایگانی کردن لایحه جامع وکالت به لجبازی کودکانه شبیه است)  ویا حرف هایی از این دست که کاندیداها در زمان مناظرات زدند و طوری جلوه کردند که انگار دولت این 8 ساله مشغول تخریب بوده نه کار که صدای رهبر را هم درآورد (خدماتى که شده، کارهاى زیربنائىاى که انجام گرفته، سازندگىهائى که انجام گرفته، اینها را نباید ندیده گرفت. اینها در اظهارات نامزدهاى محترم، در برنامههاى دو سه هفتهاىِ تبلیغات انتخابات، غالباً ندیده گرفته میشد. چقدر خوب بود وقتى که مثلاً معضل اقتصادى را بیان میکنند، گرانى را بیان میکنند، تورم را بیان میکنند - که البته اینها واقعیت هم دارد - در کنارش کارهائى که انجام گرفته است، زحماتى که کشیده شده، اینها را هم بیان میکردند. دیدار مسئولان قضایی - 5 تیر 92)

کاش زمان مارا به عقب ببرد و یا کاش تر رسانه ملی بیایید و تمامی فعالیت های احمدی نژاد را در طی این 8 سال با دور تند به مردم نشان بدهد. ببینیم چه بودیه ایم وچه شده ایم. بدون هیچ سوگیری ای و با رعایت انصاف. از زمان تحلیف تا امروز. در تمامی حوزه ها... از این که شاخص بورس چند بوده و الان چگونه است؟ میزان سرانه مسکن، کتاب، فیلم، میزان دریافتی حقوق، بازنشستگی، رشد جمعیت، ضریب جینی، سرمایه در گردش، نقدینگی، میزان پروژه های عمرانی، سد ها، نیروگاه ها، پالایشگاه ها، خطوط ریلی، جاده ای و هوایی، میزان راه های روستایی، اتوبان های بین شهری، تونل ها، تولید ناخالص ملی، میزان صدور نفت، قیمت نفت ، وضعیت صندوق ذخیره ارزی، وام ازدواج، سرانه ازدواج و طلاق، سرانه بهداشت، پزشک خانواده،پیشرفت های فضایی، تعداد سازمان های مردم نهاد (NGO)، سرانه آموزش و پرورش، تعداد معلمین و دانش آموزان، سرانه گسترش حوزه ITC و اینترنت و زیرساخت های محیا شده، مقبولیت جهانی، میزان قطع نامه های صادر شده علیه ایران، فناوری های نوین،  حوزه کشاورزی، واردات محصولات باغی، دانه های روغنی، گندم و...، میزان پیشرفت ها و یا درجازدن های نیروهای مسلح، گسترش ها و عدم توفیق ها در حوزه معدن، میزان واحد های ایجاد شده، حمایت شده و یا ورشکسته شده در صنعت و... 



کاش جایی بود که منصفانه آمارهایی از این دست را عرضه می کرد. آن وقت شاید میشد بهتر درباره رئیس جمهور و اعوان و انصارش و خدمات و خیانت هایش حرف زد. تمام حرف من همین است، نه این که احمدی نژاد بی عیب باشد! نه اصلا! حمدی نژاد یک انسان بود مثل همه انسان ها... با همه خوبی ها و بدی هایش... با لجاجت ها و ساده گوئی هایش، با ادبیات عامیانه معلمی اش که گاهی سوتی های زیادی هم از آن در می آمد... احمدی نژاد یک "آدم" عادی بود... همین که مدتی رئیس جمهور این مملکت بود... نه خدایی می کند و نه دریوزگی... این وسط ایستاده است. مثل خیلی های دیگر، مثل خیلی هایی که این روزها دارند تجربیات دوران ریاست جمهوریشان را مرور می کنند و یا خود را برای ریاست جمهوری آماده می کنند...

تمام حرف من همین است... می ترسم و رنج  میکشم از این که چند سال بعد همین برخورد را به نوعی دیگر با روحانی هم بکنیم... نمی شود آدم در راس قدرت باشد و کار نکند... آن هم کسی مثل احمدی نژاد... (پرکارى این دولت هم انصافاً چیز برجسته‌اى است؛ حتى بعضیهایى که مخالف هم هستند، این را نمى‌توانند انکار کنند؛ یعنى بى‌انصافیها هرچه هم زیاد باشد، نمى‌تواند بر این حقیقت غلبه پیدا کند که دولت شما انصافاً دولت پرکارى است و تلاشتان وکارتان و تحرکتان خیلى زیاد است. این بسیار جاى خرسندى دارد.
دولت نهم و دولت دهم شناخته شده به پرکارى، پشتکار و خسته نشدن؛ سعى کنید این حالت را، این سُمعه‌‌ى خوب را تا آخرین لحظات حفظ کنید؛ خدا هم ان‌‌شاءالله کمکتان خواهد کرد. مقام معظم رهبری 91/6/3)


هنوز یادمان نرفته که زمانی آرزوی شاخص بورس بالای 9000  واحد را داشتیم و امروز شاخص بور در مرز 49000  واحد و پر بازده ترین بورس دنیا است... منهای همه  کارهای دولت همین یک بند کافی است تا ممنون زحمات 8 ساله اش باشیم... 

این ها را ببینید... این ها ملاک است و مصداق نیست منتها کمک می کند به با انصاف نگاه کردن... کاش مصداق ها را می شد پیدا کرد و مقایسه کرد عملکرد ها را...

نقاط ضعف دولت نهم و دهم

نقاط قوت دولت نهم و دهم

عباس سیاح طاهری
۰۵ شهریور ۹۱ ، ۰۸:۵۹

اجلاس عدم تعهد و یک فرصت تاریخی

نزدیک یک هفته تا برگزاری اجلاس عدم تعهد در تهران باقی مانده است. در این اجلاس، مهمانانی نیز حضور دارند که پذیرایی ویژه‌ای از آنان خواهد شد. آیا ایران می‌تواند از این فرصت پیش آمده با یک دیپلماسی خلاق بهره‌برداری کند؟
 در حالی که هفته آینده قرار است تهران میزبان رؤسا و مقامات کشورهای گوناگون از سراسر جهان در اجلاس غیر متعهد‌ها باشد، شاید هیچ کس به اندازه نخست وزیر هندوستان در تهران مورد استقبال گرم قرار نگیرد. در جایی که کشور به دنبال کم کردن و رد کردن فشار دوچندان غرب در تحریم‌های مالی و نفتی است، شاید هیچ کشوری به اندازه مشتریان آسیایی ایران ارجحیت و اولویت ندارند.

 نخست وزیر هند، منموهان سینگ، نخستین نخست وزیری است که تقریبا در بیش از یک دهه گذشته از ایران بازدید می‌کند و این بهترین فرصت برای کشور است تا در این میان با کاربست استراتژی‌های مناسب، اقدام به کاهش فشارهای واشنگتن و اروپا کند.

هرچند با وجود ادامه واردات نفت کشورهایی همچون، هند، چین کره جنوبی و ژاپن، هنوز هم صادرات نفت ایران به اندازه دوره پیش از تحریم‌ها نخواهد بود، همین میزان صادرات نفت از ایران به سوی مشتریان آسیایی نیز به معنای ادامه کسب درآمدهای نفتی و کم کردن فشار تحریم‌ها از سوی غرب است.

ایالات متحده برای همگام ساختن مشتریان آسیایی ایران با تحریم‌ها از قدرت اقتصادی و اجباری خود سود برد و البته با دادن یک فرصت شش ماهه به این کشور‌ها، توانست آنان را مجاب به کاهش واردات نفت از ایران کند؛ اما صنایع وابسته به نفت این کشور‌ها، در کنار عدم توان برای جایگزینی نفت ایران در کوتاه مدت منجر به آن شد که پس از مدتی این کشور‌ها اقدام به ازسر‌گیری واردات نفت از ایران کنند، تا جایی که گزارش‌ها، حاکی از آن است که در ماه آینده، میزان صادرات نفت ایران به کشورهای آسیایی، معادل میزان صادرات پیش از تحریم‌ها خواهد بود.

این امر نشان دهنده آن است که در جایی که اقتصاد جهانی در حال بازپروری است، فشارهای ایالات متحده نتوانسته این کشور‌ها را مجاب به خطر انداختن صنایع وابسته به نفت کند. از این روی است که تحلیلگران بر این باورند که به رغم تحریم‌های غرب، چین، ژاپن و همچنین هند به عنوان بزرگترین مشتریان نفتی ایران باقی خواهند ماند.

این درحالی است که اطمینان از اثربخش بودن تحریم‌ها علیه ایران در راستای توقف برنامه هسته‌ای، موضوعی است که روز به روز بیشتر محل اختلاف اسرائیل، آمریکا و کشورهای اروپایی می‌شود. آمریکا با اطمینان به اثر بخش بودن تحریم‌ها، همچنان خواهان ادامه آن‌ها و دادن زمان بیشتر برای نتیجه بخش شدن آنهاست، ‌حال آن که برخی از مقامات تندروی رژیم صهیونیستی، به تازگی گفته‌اند، در صورتی که جامعه جهانی نتواند جلوی برنامه هسته‌ای ایران را بگیرد، حمله نظامی محتمل است.

اما در این میان، استراتژی ایران در این مدت از گذشت تحریم‌ها، تمرکز و پافشاری بر فروش نفت به مشتریان آسیایی بوده و این امر ناشی از این واقعیت است که کشورهایی همچون هند و چین بیش از همیشه، نیازمند تغذیه صنایع خود هستند. هرچند در این میان این اصرار ایران شاید یک معامله نابرابر را رقم زده باشد، این استراتژی است که ایران بر آن و برای نشان دادن به تأثیر بودن تحریم‌ها پافشاری می‌کند.

از این روی، اجلاس عدم تعهد برای ایران، یک فرصت برای نمایش قدرت دیپلماسی است. این اجلاس می‌تواند با یک تغییر دستور کار از سیاسی به اقتصادی ـ که مسلما تهران جهت دهنده و تعیین کننده آن خواهد بود ـ فضا و مفهوم عدم تعهد را به نفع اوضاع کنونی تغییر داده و با در نظر آوردن ظرفیت‌های موجود در میان کشورهای شرکت کننده در اجلاس، بهترین و مهمترین گزینه را برای ائتلاف در نظر آورد.

این امر در نگاه نخست، بسیار ساده و قابل حصول است؛ اما در عمل و با توجه به شرایط تحریمی ایران، نیازمند یک دیپلماسی خلاق و هوشمندانه است. نخستین گام در این راه ـ همان گونه که گفته شد ـ تغییر مفهوم عدم تعهد، از یک کارویژه سیاسی ـ که در شرایط امروز جهانی چندان مفهومی ندارد ـ به یک مضمون اقتصادی است. در این میان، حضور کشورهایی چون چین و هند، نخستین برگ برنده ایران است که تهران می‌تواند از آن و در راستای تغییر شرایط تحریمی بهره گیرد.



منبع: تابناک

پ/ن:خداییش اگه بتونیم شرایط رو به سمت عدم تعهد اقتصادی ببریم مضاف بر پیداشدن یه افق وسیع توی دید مسئولین این کشور ها میتونیم یه برد دیپلماسی وسیع هم داشته باشیم. خدا کنه که اینطوری بشه...

عباس سیاح طاهری