برای افغان های بیچاره

این چند وقت حتما اخبار مربوط به انتخابات افغانستان را شنیده اید... انتخاباتی با 39 نامزد که اصلی ترینشان حامد کرزی از یک طرف و عبدالله عبدالله از طرف دیگر بود... خیلی سعی کردم این انتخابات را برای خودم تحلیل کنم. چون از یک طرف سابقه کرزی معلوم بود. دست نشانده ای به تمام معنا. از روز اشغال افغانستان تا امروز و طرف دیگر عبدالله بود: "وزیر امور خارجه شهید احمد شاه مسعود و نزدیک ترین یار او" در این چند ماه اخیر کرزی به شدت از افغان ها در مقابل خارجی ها دفاع می کرد و گروهی عبدالله را اوبامای افغانستان می خواندند... غربی ها گروهی سکوت و گروهی از عبدالله دفاع می کردند... یعنی ظاهراً کسی با سابقه خفن انقلابی را برای اهداف خودشان در مقابل کرزی قرار داده بودند... کسی که مردم به خاطر بودن او در کنار احمد شاه مسعود در دورام مبارزه با دولت طالبان از او خاطرات فراوانی داشتند... در مقابل کرزی که دست نشانده بود حالا بر طبل خروج بیگانگان از افغانستان می کوبید...

اما آن چه که مرا به نوشتن این سطور وادار کرد چیزی ورای این حرف ها بود... انتخابات برگزار شد... تقریباً همزمان با ایران... شمارش آرا طول کشید... کرزی رئیس جمهور اعلام شد... عبدالله اعتراض کرد... ناظرین بین المللی چند میلیون رای را باطل کردند... انتخابات به دور دوم کشیده شد... شروط عبدالله برای برگزاری دور دوم پذیرفته نشد... او انصراف داد... و کرزی با رای دیوان قانون اساسی رئیس جمهور شد... و همه غربی ها به کرزی تبریک گفتند و او را رئیس جمهور قانونی افغانستان اعلام کردند... به فاصله ی فقط چند ساعت!!!

کمی مقایسه میان سابقه عبدالله و موسوی خیلی جالب است سابقه انقلابی هر دو... همراهی هر دو با رهبری بزرگ... و صد البته واکنش این دو به نتایج انتخابات... موسوی چه کرد؟ و عبدالله هم در آن سو با علم به پیروزی واقعی (و نه گمانه زنی افراد از ترکیب آرای مردم درون صفوف _که این عین جمله موسوی است در  نامه به شورای نگهبان_) بدون اردو کشی های خیابانی و سر و صداو نیز چه کرد؟ انصراف داد تا با قدرت منتقد باشد و البته اعتماد افغان ها را به کرزی در  حد بسیاری کاهش داد...

با توجه به این که گمانه زنی ها قبل از برگزاری انتخابات که کرزی را افغان واقعی و عبدالله را امریکایی معرفی می کرد و نتایج انتخابات و واکنش های این دو تنها یک نتیجه دارد... رمز سر سپردگی در صبر است... آمریکایی ها به خوبی به کرزی دلگرمی اولیه را داده بودند... و این خیمه شب بازی ها برای افغان های بیچاره بود...

 

و مقایسه کنید سر سپردگی را در ایران و افغانستان(من نمی گویم موسوی سر سپرده است... من دلایل ظاهری و واکنش ها را مطرح کردم فقط همین.(

 

پ/ن:

 1- سیزده آبان هم می آید و می رود و رو سیاهیش می ماند برای ذغال!

 -2این چند وقت گوش شیطان کر در یک هفته دوباری میهمان امام رضا بودم یک بار با دوستان و یک بار هم میلاد امام رضا با همسرم خدا نصیبمان کرد... !که بعدا درباره اش خواهم نوشت

- لطفا این پیام های تبریک را بردارید بنده یک سالی هست عروسی کرده ام